Położenie
Pasmo górskie między Górami Sowimi na północnym-zachodzie, oddzielone od nich Przełęczą Srebrną, a Górami Złotymi na południowy-wschód, od których to oddziela je Przełęcz Kłodzka. Góry Bradzkie w połowie długości rozcina na dwie równe części Nysa Kłodzka przełomem bardzkim – tu prowadzi najważniejsze wejście do Kotliny Kłodzkiej.

Ciekawostki z historii, fauny, flory, kultury
W całym paśmie Sudetów Góry Bardzkie są najmłodsze. Wypiętrzenie ich miało miejsce w trzeciorzędzie, gdy powłoka ziemi nie różniła się wiele od obecnej. Góry te podnoszą się po dzień dzisiejszy, ale efekt tego wzrostu widzialny jest już tylko dla specjalistów i ich specjalistycznych przyrządów. Góry Bardzkie zbudowane są z różnorodnych utworów m.in. piaskowców kwarcytowych, łupków, wapieni, szarogłazów, zlepieńców, ale także często pojawiają się tu skały wulkaniczne.

Pasmo Bardzkie prawie w całości porastają lasy świerczyny oraz mieszane lasy dolnoreglowe. Najcenniejsze ich fragmenty chronione są w dwóch rezerwatach florystycznych: „Cisowa Góra” oraz  „ Cisy”. Chronione są to między innymi spore skupiska ponad 200-letnich cisów.

W efekcie gigantycznego osuwiska z 1958 roku, gdy zatarasowana rzeka zatopiła Bardo, na stokach Góry Bardzkiej, po przeciwnej stronie Nysy, widoczne jest dziś urwisko z krzyżem. Górę oplatają też 3 prastare drogi krzyżowe: niemiecka, czeska i polska, a na jej wierzchołku stoi XVII-wieczna Górska Kapliczka, do której to wiedzie niebieski szlak. Grzbietem Gór Bardzkich prowadzi niebieski, europejski szlak długodystansowy, natomiast na granicy z Górami Sowimi (na Przełęczy Srebrnej) znajdują się słynne, poniemieckie forty, a także imponujące swoją wysokością wiadukty kolejowe - obecnie nieczynne.